διατρητικός

διατρητικός: -ή, -ό

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στη διάτρηση

2. αυτός που μπορεί να διατρυπά.

3. φρ. «διατρητική μηχανή» — μηχανή με πληκτρολόγιο το οποίο συνδέεται με συγκρότημα διατρητικών ακίδων, για τη διάτρηση δελτίων κατά τη μηχανογράφηση.

[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. μαρτυρείται από το 1897 στο Ελληνογαλλικό Λεξικό τού Άγγελου Βλάχου].

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

διατρητικός — ή, ό αυτός που έχει την ιδιότητα να διατρυπά: Το διατρητικό εργαλείο ανοίγει τρύπες σε φύλλα χαρτιού, για να μπουν σε ντοσιέ … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
τορός — (I) ά, όν, ΜΑ 1. (για φωνή ή ήχο) οξύς, διαπεραστικός («φωνὴ λαμπρὰ καὶ φθέγμα τορόν», Λουκιαν.) 2. το ουδ. ως ουσ. τὸ τορόν η ηχηρότητα, το να είναι ο ήχος διαπεραστικός («τὸ τοῡ προφερομένου λόγου τορὸν καὶ τρανέστατον», Ευστ.) αρχ. 1. (για το… … Dictionary of Greek
τρυπανικός — ή, όν, Α [τρύπανον] αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην ενέργεια τού τρυπάνου, ο διατρητικός … Dictionary of Greek
τρυπανώδης — ῶδες, ΜΑ [τρύπανον] αυτός που διατρυπά, διατρητικός … Dictionary of Greek

Academic Dictionaries and Encyclopedias